Τετάρτη 10 Ιουνίου 2015

2ο ΔΙΕΘΝΕΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ - ΗΘΙΚΗ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΣΤΟ ΜΕΓΑΡΟ ΠΑΛΑΙΑΣ ΒΟΥΛΗΣ


2ο ΔΙΕΘΝΕΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ

ΗΘΙΚΗ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ

20 ΙΟΥΝΙΟΥ 2015
ΜΕΓΑΡΟ ΠΑΛΑΙΑΣ ΒΟΥΛΗΣ

ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ

Υπό την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού, Παιδείας και Θρησκευμάτων, και τη στήριξη του Δήμου Αθηναίων. Με την υποστήριξη της LSM SYSTEMS.GR MANAGEMENT&ARTS http://www.lsmsystems.gr/



ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

10.00 ΠΡΟΣΦΩΝΗΣΕΙΣ:
• Η. ΔΕΜΙΡΤΖΟΓΛΟΥ, ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΑΝΑΔΡΑΣΕΩΣ
• Ε. ΜΟΥΤΣΟΠΟΥΛΟΣ, ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΟΣ – ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ε.Ε.
• Π. ΠΕΤΡΑΚΗΣ, ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΝΟΜΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΕΚΠΑ - ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΚΕΚ ΕΚΠΑ
• Π. ΠΑΝΤΑΖΑΚΟΣ, ΑΝ. ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ - ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΤΟΥ ΤΟΜΕΑ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΦΠΨ ΕΚΠΑ
• ΠΟΛΙΤΙΚOΙ
ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ:
α) "Αλήθεια 1: Ο ύμνος του Φόρουμ", σε ποίηση Κ. Παλαμά, μουσική Ε. Μουτσόπουλου,
β) "Πέτρα", σε στίχους Μ. Γαρουφαλή και μουσική Ε. Μουτσόπουλου.
Ερμηνεύει η υψίφωνος Μ. Πυλαρινού, συνοδεύει στο πιάνο ο μαέστρος Α. Πυλαρινός.

ΕΝΑΡΚΤΗΡΙΑ ΣΥΝΕΔΡΙΑ 10.30 – 12.00
ΠΡΟΕΔΡΕΙΟ: Ε. ΜΟΥΤΣΟΠΟΥΛΟΣ – Π. ΝΙΑΡΧΟΣ
10.30 – 10.50 Ε. ΜΟΥΤΣΟΠΟΥΛΟΣ, Η ηθική και οικονομική κρίση κατ’ Αριστοτέλη,
10.50 - 11. 05 Κ. ΝΙΑΡΧΟΣ, Η διαλεκτική ηθικής και πολιτικής κατά τον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη,
11.05 – 11. 20 Ε. ΜΑΡΑΓΓΙΑΝΟΥ, Η θεραπεία της κρίσης μέσω των κειμένων των αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων,
11.20 – 11.35 Κ. ΚΑΛΑΧΑΝΗΣ, Η ηθική του Δημοκρίτου και η οικονομική κρίση,
11.35 – 11.45 Ν. ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ, Ηθικά και επιστημονικά προβλήματα γλώσσας και ιστορίας στα σχολικά βιβλία Δημοτικού, Γυμνασίου – Λυκείου.
ΣΥΖΗΤΗΣΗ
ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ 15΄
Β΄ ΣΥΝΕΔΡΙΑ 12.15 – 14.00
ΠΡΟΕΔΡΕΙΟ: Ε. ΜΑΡΑΓΓΙΑΝΟΥ – Δ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ
12. 15 – 12.30 Α. ΜΑΝΟΣ, Ηθική και οικονομική κρίση: Ανατομία και προοπτικές,
12.30 – 12.45 Κ. ΓΟΓΓΑΚΗ, Η κρίση των ηθικών αξιών και η αρχή της ανταλλαγής,
12.45 – 13.00 Α. ΛΑΖΟΥ, Άνθρωπος και «Μέτρο»: μια ανθρωπο-φιλοσοφική κριτική του πολιτισμού,
13.00 – 13.15 G. GUTENSCHWAGER, Determinism and Reification: the Twin Pillars of the Amoral Society,
13.15 – 13.30 Ι. ΜΑΣΤΟΡΑ, Ολυμπιακές αξίες και αθλητική αγωγή εν μέσω οικονομικής κρίσης,
13.30 - 13.45 R.WITT, Αγορά χρυσού.
ΣΥΖΗΤΗΣΗ
ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ 30΄

Γ΄ ΣΥΝΕΔΡΙΑ 14.30 – 15.40
ΠΡΟΕΔΡΕΙΟ: Ε. ΜΙΚΡΟΓΙΑΝΝΑΚΗΣ / Κ. ΝΙΑΡΧΟΣ – Ι. ΜΑΣΤΟΡΑ
14.30 – 14.45 Α. ΔΕΛΗΓΙΩΡΓΗ, Η οικονομική και ηθική κρίση: κρίση του αναστοχαστικού κρίνειν,
14.45 – 15.00 Ρ. ΠΕΦΑΝΗΣ, Από τον ιδιώτη στον πολίτη,
15.00 - 15.15 Χ. ΣΠΙΤΙΕΡΗ – B. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ, Η Παγκόσμια Οικονομία και η Ηθική ως πρόσθετες παράμετροι στην επιστήμη της Ατμοσφαιρικής Φυσικοχημείας,
15.15 – 15.24 Γ. ΜΑΡΔΑΣ, Η αλληλεπίδραση της κοινωνικής ηθικής και της κοινωνικοοικονομικής κρίσης,
15.24 – 15.30 Κ. ΚΩΣΤΑΚΗ, Η ηθική ανά τους αιώνες και η οικονομική κρίση.
ΣΥΖΗΤΗΣΗ - ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ 1.20΄
ΓΕΥΜΑ
Δ΄ ΣΥΝΕΔΡΙΑ 17.00 – 18.15
ΠΡΟΕΔΡΕΙΟ: Α. ΜΑΝΟΣ – Α. ΛΑΖΟΥ
17.00 – 17.15 Ξ. ΜΟΥΣΑΣ, Η εκπαίδευση μέσω των σκουπιδιών,
17.15 – 17.30 Δ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Ηθική της χρεωκοπίας ή χρεωκοπία της ηθικής;
17.30 – 17.40 ΣΠ. ΜΑΛΛΙΟΣ, Η άνευ φόρων διοίκηση του κράτους: μια νέα πρόκληση για την διοικητική τέχνη,
17.40 – 18.00 Ε. ΜΠΙΤΣΑΚΗΣ, H αναδιανομή του πλούτου σε περιόδους κρίσεων.
ΣΥΖΗΤΗΣΗ
Ε΄ ΣΥΝΕΔΡΙΑ 18.15 – 19.15
ΠΡΟΕΔΡΕΙΟ: Ξ. ΜΟΥΣΑΣ – Κ. ΚΑΛΑΧΑΝΗΣ
18.15 – 18.30 ΣΤ. ΣΠΙΤΙΕΡΗΣ – ΣΠ. ΣΠΙΤΙΕΡΗΣ, Η «ευτέλεια» της φιλοσοφίας ως πρόταση διαχείρισης της οικονομικής κρίσης,
18.30 – 18.40 M. ARISTOVA, Greek-Russian Relations: Historical, Cultural and Educational Aspects,
18.40 – 18.50 Λ. ΠΛΥΤΑ, Ροδαλή αυταπάτη.
ΣΥΖΗΤΗΣΗ
19.00 Επισκόπηση των επιστημονικών εισηγήσεων
ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ 19.30
- ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΣ ΧΟΡΟΣ: ΧΟΡΑΡΧΗΣ Δ. ΜΑΥΡΑΓΑΝΗΣ
- ΠΑΙΔΙΚΗ ΧΟΡΩΔΙΑ /ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΩΔΕΙΟΥ Kodály: ΔΙΕΥΘΥΝΕΙ Ο Μ. ΠΑΤΣΕΑΣ


2ο ΔΙΕΘΝΕΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ

ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ
ΗΛΙΑΣ ΔΕΜΙΡΤΖΟΓΛΟΥ, ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΔΠΚ «ΑΝΑΔΡΑΣΙΣ»
ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ ΣΠΙΤΙΕΡΗΣ, ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ MANAGEMENT
ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΟΥΤΣΟΠΟΥΛΟΣ, ΠΡΟΕΔΡΟΣ
ΜΕΛΗ
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΝΙΑΡΧΟΣ, ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ
ΞΕΝΟΦΩΝ ΜΟΥΣΑΣ, ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ
ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΑΝΟΣ
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΜΙΚΡΟΓΙΑΝΝΑΚΗΣ
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΝΙΑΡΧΟΣ
ΑΝΤΩΝΗΣ ΒΑΣΙΛΑΚΗΣ
ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΜΑΡΑΓΓΙΑΝΟΥ
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΓΟΓΓΑΚΗ
ΑΝΝΑ ΛΑΖΟΥ
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΣΠΙΤΙΕΡΗΣ
ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ ΣΠΙΤΙΕΡΗΣ
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ
ΑΝΝΑ ΛΑΖΟΥ, ΠΡΟΕΔΡΟΣ
ΙΩΑΝΝΑ ΜΑΣΤΟΡΑ
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΛΑΧΑΝΗΣ

Υπό την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού, Παιδείας και Θρησκευμάτων, και τη στήριξη του Δήμου Αθηναίων. Με την υποστήριξη της LSM SYSTEMS.GR MANAGEMENT&ARTS http://www.lsmsystems.gr/


ΠΕΡΙΛΗΨΕΙΣ ΟΜΙΛΙΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ (σε αλφαβητική σειρά των ονομάτων)

Greek-Russian relations: historical, cultural and educational aspects
Marina Aristova
It is generally recognized that Greece and Russia have strong ties piercing all levels of communication between our two countries. These ties have been developing for centuries and are rooted in the era of the Byzantine Empire. One religion practiced by us, rich history, tremendous cultural heritage became the basis for the formation of a common vision and a common path of development. Through the whole history an influence and an interaction between our countries have always been bilateral. After the collapse of the Soviet Union and until today bilateral relations actively continue to develop and became more practically oriented in different spheres. Historically relations between Greeks and Russians are marked by mutual understanding, support, centuries-old friendship and frankness between our peoples.
My presentation consists of three parts:
1. Greek-Russian relations: historical aspects. A brief historic overview touching upon memorable events in the history of our states.
2. Greek-Russian relations: cultural aspects. This part will cover a current status of the cultural Greek-Russian relations, existent problems that have to be solved and future cultural relations in the light of the cross year 2016 between Greece and Russia.
Greek-Russian relations: educational aspects. This part will be devoted to the educational opportunities for Greeks wishing to study the Russian language and later on to get an academic education in Russia.

Η κρίση των ηθικών αξιών και η αρχή της ανταλλαγής
Κωνσταντίνα Γογγάκη
Ο όρος ‘αξία’ εμφανίζεται στη φιλοσοφία με τη σημασία του πνευματικού κυρίως αγαθού, από τους εκπροσώπους της στωικής φιλοσοφίας. Ήδη από τον Πλάτωνα έχει χρησιμοποιηθεί με την σημασία του τιμήματος ή, επί προσώπου, της τιμής. Η ‘αξία’ ως θέμα της φιλοσοφικής προβληματικής εμφανίζεται κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα. Ενώ η φιλοσοφία στην αρχαία και την ευρωπαϊκή σκέψη από τον Πλάτωνα ως τον Hegel αναφέρεται σε ιδέα, ουσία, φύση, πνεύμα, από τον Lotze ως σήμερα αναφέρεται σε αξία, ιεραρχία αξιών και κρίση αξιών. Στον σύγχρονο κόσμο παρατηρείται το φαινόμενο οι αξίες, ως αρχές και δομές της κοινωνικής και πολιτικής ζωής, να εγκαταλείπονται, ενώ νέες αξίες διαμορφώνονται και υιοθετούνται. Ως κρίση των συνειδήσεων, η οποία αντανακλάται στην κρίση των αξιών, θεωρείται το φαινόμενο κατά το οποίο η καλλιέργεια των δομικών στοιχείων του πολιτισμού υφίσταται μια συστηματική αλλοίωση, που καταλήγει στην αλλοτρίωση. Η πρωταρχική σημασία του όρου ‘αξία’, του τιμήματος, ιστορικά και λογικά, ανάγεται στο πεδίο της οικονομίας. Στον μοντερνισμό η κοινωνία δεν εκλαμβάνεται, πλέον, ως πολιτική, αλλά ως οικονομική. Το κοινωνικό δεν ορίζεται, επομένως, μέσω του πολιτικού, αλλά μέσω του οικονομικού κριτηρίου, ενώ η αρχή της πολιτικής επικοινωνίας υποκαθίσταται από την αρχή της ανταλλαγής, που αποτελεί την κύρια μορφή έκφρασης της αξίας στον συγκεκριμένο τρόπο παραγωγής της μοντέρνας αστικής κοινωνίας.

Η οικονομική και ηθική κρίση: κρίση του αναστοχαστικού κρίνειν
Αλεξάνδρα Δεληγιώργη
Κατά την άποψη των ειδικών, η υπερσυσσώρευση κεφαλαίου per se ως πρωταρχική βλέψη του ιστορικού κοσμο-συστήματος, προκάλεσε, λόγω των εγγενών αντιφάσεών του και των δομικών περιορισμών λειτουργίας του, πρωτοφανή όξυνση των ανισορροπιών και κατάρρευση των ηθικών αξιών, οδηγώντας το σε ένα κρίσιμο σημείο δολιχοδρόμησης, με απρόβλεπτη έκβαση .
Η εισήγηση συναρτά την παρούσα ενδημική οικονομική και ηθική κρίση με την εντεινόμενη απαξίωση του αναστοχαστικού κρίνειν, στο πλαίσιο του ισχύοντος γνωστικού παραδείγματος. Το τελευταίο θέτει σε σχεδόν απόλυτη προτεραιότητα την λογιστική διάνοια, τον αναγωγισμό και την αφηρημένη σχηματοποίηση, με αποτέλεσμα, στο δεδομένο ιστορικο-κοινωνικό πλαίσιο, η τεχνογνωσία αποσχισμένη από τον κριτικό αναστοχασμό, να εκπέσει από συντελεστής προόδου σε συντελεστή ηθικο-πολιτικής ακρισίας, καθιστώντας, έτσι, την παρούσα κρίση αδιέξοδη.
Η εισήγηση ανιχνεύει συνοπτικά το αναστοχαστικό κρίνειν (Παρμενίδης, Καντ-Χέγκελ, X. Άρεντ ) ως βασικό παράγοντα της ανθρώπινης δημιουργικότητας και συνεπώς ως όρο sine qua non για την αναδιάρθρωση του ισχύοντος γνωστικού παραδείγματος, με βάση την επανίδρυση σχέσεων αμοιβαίας εξάρτησης και προοπτικής της τυπικής αξιωματικής λογικής του know-how με την ουσιαστική λογική του τί, γιατί και προς τί.
Ως όργανο εννόησης της κρισιμότητας της παρούσας κατάστασης, η ουσιαστική λογική κατευθύνει την επεξεργασία κριτηρίων ικανών να θέσουν υπό έλεγχο την αλόγιστη υπερσυσσώρευση κέρδους και την υπεράντληση φυσικών πόρων που απειλούν με εξαφάνιση την δημοκρατία και την ζωή στον πλανήτη.

Ηθικά και επιστημονικά προβλήματα γλώσσας και ιστορίας στα σχολικά βιβλία Δημοτικού, Γυμνασίου – Λυκείου.
Νίκος Ζαχαριάδης
Η επιστημονική αρχική κατάρτιση των Ελληνοπαίδων πραγματοποιείται ήδη από την εφηβική ηλικία, όταν μαθητές και μαθήτριες λαμβάνουν τα πρώτα στοιχεία στα μαθήματά τους και ιδιαίτερα στη γλώσσα και την ιστορία. Με την ορθή διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας τίθενται τα θεμέλια της ακριβούς νοήσεως των νέων μας, γιατί είναι γνωστό πώς η Ελληνική γλώσσα, όπως κάθε γλώσσα, είναι μέσον επικοινωνίας των πολιτών, αλλά κυρίως η αρχαία, λόγω του πλούτου των εννοιών της, είναι σπουδαίο στοιχείο της νοήσεως και της λειτουργίας του εγκεφάλου, όπως έχει αποδειχθεί από τις έρευνες επιφανών γλωσσολόγων και φιλοσόφων. Ασφαλώς η διδασκαλία της Ιστορίας στην πραγματική της διάσταση, δίχως παρεμβάσεις και επεμβάσεις συντελεί στην ορθή ερμηνεία των ιστορικών γεγονότων, καθ’ όσον η δίχως αλλοιώσεις γνώση του παρελθόντος οδηγεί στην ουσιαστική βίωση του παρόντος και στην προοπτική του μέλλοντος.
Ατυχώς, όπως έχουν δείξει συστηματικές επιστημονικές έρευνες (π.χ. του Δ. Νατσιού, εκπαιδευτικού Β/θμίου εκπαιδεύσεως) τα βιβλία των μαθητών Γυμνασίου – Λυκείου και του Δημοτικού είναι γεμάτα επιστημονικών λαθών, παρανοήσεων, σκοπίμων ή μη, στη Γλώσσα, την Ιστορία και τα Θρησκευτικά, με αποτέλεσμα να παρέχεται προβληματική ή και επικίνδυνη επιστημονική και ηθική αγωγή στη μαθητιώσα νεολαία. Η παρούσα οικονομική κρίση είναι κυρίως κρίση ηθική και πνευματική κι έχει ως αφετηρία την εσφαλμένη αγωγή των νέων μας.



Determinism and Reification: The Twin Pillars of the Amoral Society
Gerald Gutenschwager
The history of ethics is a troubled one. It is often plagued by the twin pillars of determinism, and reification. The first is the belief that all things in the universe, both social and physical are determined by the laws of God and/or nature and those humans merely discover these laws. The second refers to the tendency for human beings to forget the subjective human origins of all thoughts, beliefs, theories, etc. and to treat them as if they were objective ‘things’ (res) that then have control over all those entities, including humans, to which they refer. For thousands of years ruling systems of thought have based themselves on these deceptive practices. This has simplified the task of rulers and others who have benefited from these beliefs, as it has relieved them of any personal moral responsibility for their thoughts and actions.
But it has also served the common people who, along with the rulers, were relieved from the onerous process of constantly examining their ontological beliefs, this being especially true if the actual systems of control in society seemed to leave little opportunity to alter the actual circumstances of life in any case. The current situation is particularly depressing, given the widespread absence of any moral awareness in science, especially economic science, during the widespread crisis gripping the Western world, especially destructive to the young people who appear to have so little hope for their future.

Η ηθική του Δημοκρίτου και η οικονομική κρίση

Κωνσταντίνος Καλαχάνης
Ο Δημόκριτος εκτός από σπουδαίος φιλόσοφος που ασχολήθηκε με το ζήτημα της προέλευσης του Σύμπαντος, ασχολήθηκε στο έργο του και με ηθικά ζητήματα. Βασικός άξονας των απόψεών του υπήρξε η παραδοχή ότι ο άνθρωπος πρέπει να επιδιώκει την εσωτερική γαλήνη η οποία οδηγεί στην ευτυχία, κάτι που δεν συμβαίνει με τα υλικά αγαθά. Γι’ αυτόν το σκοπό, ο άνθρωπος πρέπει να καταγίνεται με δραστηριότητες που τον οδηγούν στην ευθυμία και να χαίρεται με μέτρο τις απολαύσεις της ζωής. Στον καιρό μάλιστα της οικονομικής κρίσης, όπου τα πάντα περιστρέφονται γύρω από το χρήμα, ο Δημόκριτος μας δίνει έναν δρόμο για την ευτυχία, ο οποίος δεν σχετίζεται με τα υλικά αγαθά, αλλά με την εσωτερική γαλήνη και ευδαιμονία.

Ηθική της χρεωκοπίας ή χρεωκοπία της ηθικής;
Δημήτριος Γ. Κωνσταντινίδης
Η πιθανότητα χρεωκοπίας με αρχικό κεφάλαιο u μέσα σε χρόνο t, συμβολικά ψ(u,t), χρησιμεύει σαν δείκτης ποιότητας της ασφαλιστικής δραστηριότητας. Για τον υπολογισμό της πιθανότητας χρεωκοπίας μπορούμε να θεωρήσουμε διακριτό μοντέλο αναγωγικών εξισώσεων οπότε, εάν υπάρχει κάποιος ρυθμιστικός συντελεστής, τέτοιος ώστε να ικανοποιεί τη συνθήκη Cramer, η πιθανότητα χρεωκοπίας εκφράζεται μέσω του ασυμπτωτικού τύπου Cramer-Lundberg σε εκθετική μορφή.
Σε αντίθετη περίπτωση, δηλαδή όταν η συνθήκη Cramer αποτυγχάνει, στο ανανεωτικό μοντέλο κινδύνου με υποεκθετικότητα των αποζημιώσεων, η πιθανότητα χρεωκοπίας παίρνει ασυμπτωτικά πολυωνυμική μορφή. Ο δανεισμός είναι ο πιο πρόσφορος τρόπος αντιμετώπισης του ελλείμματος. Ωστόσο, δεν υπάρχει καμία ελπίδα επιβίωσης, εάν το αρνητικό πλεόνασμα γίνει μικρότερο του -c/δ, όπου c είναι ο σταθερός ρυθμός είσπραξης εσόδων και το δ>0 αντιστοιχεί στο σταθερό ρυθμό δανειστικού τοκισμού.
Με βάση τα ποσοτικά αποτελέσματα η αποφυγή της απόλυτης χρεωκοπίας γίνεται με οριακό μηδενισμό του ρυθμού δανειστικού τοκισμού δ.
Το ηθικό ζήτημα αναφέρεται στις συνέπειες της κρίσης προς την υπονόμευση της επενδυτικής λειτουργίας από το χαμηλό δ και η δικαιολόγησή του μέσω μιας ωφελιμιστικής προσέγγισης, που καλύπτει μονομερώς το κυρίαρχο πλαίσιο κοινωνικών αντιλήψεων. Συγκεκριμένα γεννάται το ερώτημα εάν η χαμηλή τιμή του δ που είναι ωφέλιμη σήμερα όσον αφορά στην υπέρβαση της κρίσης, θα είναι αποδεκτή και αύριο, όταν η οικονομική συγκυρία θα έχει αλλάξει ριζικά.

Η ηθική ανά τους αιώνες και η οικονομική κρίση
Κατερίνα Κωστάκη
Στο κείμενό μου παρουσιάζεται η σημασία των ηθικών αξιών στην προσωπική και παγκόσμια ανάπτυξη, ο ρόλος τους στην εξέλιξη και αρμονική συμβίωση των λαών.
Τα αίτια και οι λόγοι που οδήγησαν στην ηθική και οικονομική κρίση, τόσο η εγχώρια όσο και παγκόσμια, που στηρίζονται στην εφαρμογή της πολιτικής του ελέγχου, του δογματισμού και έλλειψης γνώσης, όπως και στην μη εφαρμογή των υπέρτατων αξιών. Η έννοια της ηθικής παρουσιάζεται μέσα από το έργο μεγάλων φιλοσόφων και στοχαστών, όπως ο Πλάτωνας, ο Μαχάτμα Γκάντι και ο Βολταίρος, οι οποίοι αγωνίστηκαν για μια ελεύθερη, ειρηνικά, ανεπτυγμένη κοινωνία, απαλλαγμένη από προκαταλήψεις και δόγματα. Η σύνδεση της ηθικής κρίσης με την οικονομική και η ανεπαρκής μέχρι σήμερα εφαρμογή λύσεων, που στηρίζονται αποκλειστικά και μόνο σε θεωρίες χωρίς την ενσωμάτωση των ηθικών αξιών στην ζωή του κάθε πολίτη, όπως ακριβώς παρουσιάζεται μέσα από διαχρονική αξία της Ελληνικής μυθολογίας στην σύγχρονη πραγματικότητα, και τον μύθο των Δαναΐδων.
Τέλος η συμμετοχή μας στα κοινά δρώμενα μπορεί να επιτευχθεί μέσα από την ελεύθερη βούληση για εσωτερική μεταμόρφωση, που αφορά την εμπέδωση και εφαρμογή όσων έχουμε διδαχθεί ανά τους αιώνες από όλους τους διδασκάλους μας, με σκοπό τη μεταμόρφωση της πολιτείας και κοινωνίας μας σε μια αληθινή κοινωνία αξιών.

Άνθρωπος και μέτρο: μια ανθρωπο-φιλοσοφική κριτική του πολιτισμού
Άννα Λάζου
Η πραγμάτευσή μας εκκινεί από μία συνοπτική παρουσίαση επικριτικών και κριτικών τοποθετήσεων προς τον νεότερο και σύγχρονο δυτικό πολιτισμό που εκφράστηκαν από ορισμένους από τους πιο αντιπροσωπευτικούς φιλοσόφους του 20ού αιώνα. Με άξονα την αμφισβήτηση των αρχών και αξιών του διαφωτισμού που επικεντρώνονταν κυρίως στις έννοιες της αυτονομίας και ατομικής ελευθερίας – κυρίαρχες αξίες στη σύγχρονη αστική κοινωνία εδραιωμένες στην κριτική φιλοσοφία του Immauel Kant, στις αρχές του 18ου αιώνα, και συνυπολογίζοντας τον υπερβολικό θετικισμό και ανούσιο πραγματισμό της σύγχρονης επιστήμης, διαπιστώνουμε την ανάγκη για μια στροφή προς τις ανθρωπιστικές κλασικές – ανεπανάληπτες αξίες της αρχαίας Ελληνικής παιδείας. Στο πλαίσιο αυτό έρχονται στην επιφάνεια οι αρχές της διαλεκτικής, της αυτογνωσίας και κυρίως του μέτρου – ενός όρου που συμπυκνώνει τόσο ένα επιστημολογικό – οντολογικό νόημα, όσο και ένα αισθητικό – ηθικό. Έτσι, σε αντίθεση με τις επικρατούσες στην πολιτική και επιστημονική πραγματικότητα απαιτήσεις για ποσοτική και στατιστική αξιολόγηση των κοινωνικών πραγμάτων και της ανθρώπινης ταυτότητας, η αναβίωση των αρχαιοελληνικών αισθητικο - ηθικών αξιών– του ευ πράττειν - με αναφορά τόσο σε αρχαίους (Πλάτων, Αριστοτέλης, Στωικοί κ.ά.), όσο και σε σύγχρονους Έλληνες φιλοσόφους (όπως ο Ευ. Μουτσόπουλος), προβάλλει σήμερα ως ύψιστο ιδεώδες και φωτεινή προοπτική επίλυσης των βαθιών, τραγικών διχασμών και συγκρούσεων του πολιτισμού μας.

Η άνευ φόρων διοίκηση του κράτους: μια νέα πρόκληση για την διοικητική τέχνη
Σπύρος Μάλλιος
Στην παρούσα εργασία επιχειρείται η παρουσίαση και ανάλυση της λειτουργίας του κράτους, της «φύσεως» του κοινωνικού φαινομένου φόρος, και των συνεπειών της φορολόγησης. Οι συνέπειες αναλύονται εκ διοικητικής, ψυχολογικής και ηθικής σκοπιάς. Εν συνεχεία, παρουσιάζονται οι συνέπειες του δανεισμού ενός κράτους και, τέλος, παρουσιάζεται το συμπέρασμα της ανάλυσης, καθώς και μια νέα πρόκληση που ανακύπτει για την διοίκηση του κράτους στο μέλλον: η άνευ φόρων διοίκηση του κράτους.

Η ηθική και η οικονομική κρίση: ανατομία και προοπτικές
Ανδρέας Μάνος
Κατά τα τελευταία χρόνια, άτομα, κοινωνικές και πολιτικές ομάδες σε παγκόσμιο επίπεδο, διαπιστώνουν ολοένα και πιο έντονα την ύπαρξη μιας κρίσης, ηθικής και οικονομικής, της οποίας τις συνέπειες δέχονται στην καθημερινή τους ζωή. Ανεργία, πείνα, δυστυχία, αδικίες, ανισότητες, υποβάθμιση ή παραγνώριση των αξιών, ευτελισμός του ανθρώπινου προσώπου, θρησκευτικός φανατισμός, εγκληματικότητα, αμοραλισμός, σε πολλές εκδηλώσεις της συμπεριφοράς, ιδού εν συνεχεία το πανόραμα της ηθικής και της οικονομικής κρίσης των καιρών μας. Κρίση δεν είναι
τίποτε άλλο παρά, γενικώς, μια ασυνέχεια στην συνέχεια της ροής των πραγμάτων, τα οποία φθάνουν σε ένα καίριο σημείο σύγχυσης, ανασφάλειας και προβληματικότητας, έτσι που οι συνειδήσεις δυσχεραίνονται στις επιλογές τους, πριν αλλά και κατά την διάρκεια της ανάπτυξης των ενεργημάτων τους. Ο άνθρωπος, ζώντας στο περιβάλλον μιας εκπληκτικής τεχνολογικής προόδου, επιστρατεύει αυτήν την ίδια, προκειμένου να εξουδετερώσει τα δεινά που επισώρευση η καταπληκτική τεχνολογική πρόοδος. Ο σύγχρονος άνθρωπος δεν ζει συμφώνως προς τα κατ’ άνθρωπον μέτρα, με αποτέλεσμα να δέχεται τις επιπτώσεις μιας παρά φύσιν ζωής. Όταν ο Σωκράτης υποστήριζε ότι ο φιλοσοφικός λόγος δεν είναι ένα τυχαίο πράγμα, αλλά πρόκειται για τον τρόπο ζωής μας, κάτι γνώριζε όχι μόνον για την εποχή του, αλλά και για το απώτερο μέλλον. Όταν η διδασκαλία του αυτή συμπληρωθεί με την αντίληψή του ότι ο ανεξέταστος βίος δεν είναι βιωτός, η συνείδηση του παρόντος.

Η θεραπεία της κρίσης δια μέσου των κειμένων της αρχαίας Ελληνικής φιλοσοφίας

Ευαγγελία Μαραγγιανού
Oι αρχαίοι Έλληνες έζησαν - και αυτοί - εποχές οικονομικής και ηθικής κρίσης, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια πολέμων. Είναι λοιπόν επόμενο οι φιλόσοφοι να προσπαθούν να βρουν λύσεις σε παρόμοιες καταστάσεις.
Ορισμένοι Προσωκρατικοί, προαναγγέλλοντας πλατωνικές και αριστοτελικές θεωρίες, ισχυρίζονται ότι οι πολίτες είναι ευδαίμονες, αν την εξουσία ασκεί ο φιλόσοφος, ο ενάρετος, ο πλέον άξιος (Ηράκλειτος / DK, Β 33, Β 49, Δημόκριτος / DK, Β 47, Β 267, Πλάτων, Πολιτεία, V 473 c – d, VII 539 e – 540 c, Αριστοτέλης, Πολιτικά, 1284 b 28 - 34).
Επειδή όμως αυτός είναι αδύνατο να ευρεθεί, πρέπει οι πολίτες να προστατεύονται από δίκαιους νόμους, στους οποίους θα υπακούει ο άρχοντας (Ηράκλειτος / DK, Β 44, Δημόκριτος / DK, Β 266, Πλάτων, Νόμοι, IV 713 c, VI 752 e, 762 e, Αριστοτέλης, Πολιτικά, 1287 a 19 - 22). Οι άδικοι όμως κυβερνήτες αρνούνται να τηρούν τους υπερασπιζόμενους το κοινό συμφέρον νόμους.
Το μόνο που μένει είναι η φιλία που πρέπει να υπάρχει μεταξύ των πολιτών (Αριστοτέλης, Ηθικά Νικομάχεια, 1155 a 23 κ.ε.) και που μπορεί να επιλύσει πολλά από τα προβλήματα μιας οικονομικής και ηθικής κρίσης, μέσα από προγράμματα συνεχούς αλληλοβοήθειας.

Η αλληλεπίδραση της κοινωνικής ηθικής και της κοινωνικοοικονομικής κρίσης
Γεώργιος Δ. Μάρδας
Η λέξη ήθος, κατά την αρχαιότητα, σήμαινε τον τόπο διαμονής των ανθρώπων και των ζώων. Αργότερα στην έννοια αυτή, όσον αφορά στους ανθρώπους, προστέθηκε και η έννοια του φρονήματος και του χαρακτήρα. Επίσης, το ήθος εκφράζει τον τρόπο ζωής, συμπεριφοράς και έκφρασης των ανθρώπων, καθώς και τα έθιμα που έχει ένας λαός ή μία ανθρώπινη κοινότητα.
Η παράγωγη έννοια του ήθους, η ηθική, εκφράζει τις ανθρώπινες πράξεις από την οπτική της αξίας (ή της απαξίας), προβαίνοντας στο χαρακτηρισμό αυτόν ως αγαθές ή μη αγαθές αξίες (κακές).
Η κοινωνική ηθική ως γνωστικό αντικείμενο ανήκει στην κοινωνική φιλοσοφία, η οποία προσπαθεί να συναγάγει τους κανόνες, που πρέπει να διέπουν την κοινωνική ζωή σε όλα τα επίπεδα αυτής και ειδικότερα στις σχέσεις μεταξύ των διάφορων μελών-ατόμων και ομάδων, που συνθέτουν μία κοινωνία. Έτσι, έχομε την ηθική του καθήκοντος και την ηθική του αγαθού.

Ολυμπιακές αξίες και αθλητική αγωγή εν μέσω οικονομικής κρίσης
Ιωάννα Μάστορα
Η πεμπτουσία της Ολυμπιακής φιλοσοφίας ήταν και παραμένει έως και σήμερα, η εκπαίδευση και διαπαιδαγώγηση των ανθρώπων και ιδιαίτερα των νέων σε κοινωνικό, πολιτιστικό και εθνικό επίπεδο. Η εκπαιδευτική αξία και κοινωνική συμβολή του αθλητισμού και των μηνυμάτων της Ολυμπιακής φιλοσοφίας έχει αναγνωριστεί από Πανευρωπαϊκούς και παγκόσμιους οργανισμούς, μεταξύ των οποίων η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή, η UNESCO και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας. Η καλλιέργεια αυτή που αποσκοπεί στην ολόπλευρη, αρμονική και ισόρροπη ανάπτυξη των νέων προϋποθέτει εθνικά μοντέλα για κάθε χώρα που αρμονικά συνδυάζονται με την παραδοσιακή κουλτούρα του Ολυμπισμού και της ευγενούς άμιλλας (Hai Ren, H., 2001, 22). Η καθολική εφαρμογή προγραμμάτων Ολυμπιακής αγωγής και παιδείας στην πατρίδα μας αποτέλεσε καινοτομία τόσο για την Ελληνική όσο και για την παγκόσμια κοινότητα. Λόγω όμως της οικονομικής κρίσης, περιορίστηκε σημαντικά η οικονομική στήριξη των πρωτοβουλιών που λαμβάνονται σε εθνικό και τοπικό επίπεδο για την προαγωγή των στόχων της εκπαίδευσης διά του αθλητισμού. Η παρούσα ερευνητική εργασία, λαμβάνοντας υπόψη της τη διεθνή βιβλιογραφία, παρουσιάζει υλοποιήσιμες προτάσεις για την βιωσιμότητα της Ολυμπιακής και αθλητικής αγωγής στη μεταολυμπιακή εποχή.



Η εκπαίδευση μέσω των σκουπιδιών
Ξενοφών Διον. Μουσάς
Υποστηρίζω ότι τα σκουπίδια, τα βρώμικα σχολεία, Πανεπιστήμια και οι βρώμικες πόλεις χρησιμοποιούνται από ορισμένους, ηθελημένα ή από ανοησία, με επιτυχία ως μέσο επιβολής, ως μέσο καταρράκωσης του ηθικού, μείωσης της αυτοεκτίμησης των εκπαιδευομένων και του λαού γενικότερα. Με αυτήν την μέθοδο της εκπαίδευσης μέσω των σκουπιδιών, οι εκπαιδευόμενοι γίνονται ευκολότερα υποχείριο των όποιων εξουσιαστών και γι’ αυτό, πρέπει να σταματήσει.
Τελικά, βαθμιαία τα σκουπίδια οδηγούν τους μαθητές και τους φοιτητές να αναπτύξουν αρνητική αυτοεκτίμηση, κατάσταση η οποία επιδεινώνεται, καθώς οι μαθητές και οι φοιτητές ακούνε συνέχεια ότι τα σχολεία δεν αξίζουν και άλλα αρνητικά, από τότε που γεννήθηκαν, από κάποιους δασκάλους, κάποιους γονείς, από πολιτικούς και πολλούς δημοσιογράφους.

H αναδιανομή του πλούτου σε περιόδους κρίσεων
Ευτύχης Μπιτσάκης
Η ιστορία, όπως και η παρούσα κατάσταση της ανθρωπότητας, αποδεικνύει ότι οι κρίσεις είναι αναπόφευκτες στον κεφαλαιοκρατικό τρόπο παραγωγής. Στην διάρκεια κρίσεων καταστρέφεται μέρος του κοινωνικού πλούτου (μέσα παραγωγής, εμπορεύματα, κτλ.), όπως και ένα μέρος της εργατικής δύναμης.
Η αναδιανομή του κοινωνικού πλούτου συνεπάγεται τον πλουτισμό των ισχυρών και την καταστροφή των αδύνατων επιχειρήσεων. Κατά την περίοδο των κρίσεων αναδεικνύεται η δυνάμει αντιφατικότητα του ανθρώπινου όντος: η θηριωδία του πλούτου και η δημιουργία κινημάτων ανθρώπινης αλληλεγγύης.

Η διαλεκτική ηθικής και πολιτικής κατά τον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη
Κωνσταντίνος Νιάρχος
Η θεμελιώδης φιλοσοφική θεωρία του Αριστοτέλους περί του ανθρώπου ως ζώου «πολιτικού και κοινωνικού» καθιστά την διαλεκτική σχέσιν μεταξύ της ηθικής και της πολιτικής άκρως επίκαιρον, τοσούτον μάλλον καθ’ όσον η πολιτική, οικονομική, κοινωνική και ηθική συγκυρία των προσφάτων γεγονότων, τα οποία κυριολεκτικώς ταλανίζουν την Ελληνικήν κοινωνίαν, έχουν απροβλέπτους συνεπείας δια την εξέλιξιν των εσωτερικών και εθνικών μας θεμάτων. Όντως αυτός ο άνθρωπος του Αριστοτέλους δομείται επί της πλατωνικής διδασκαλίας περί αυτού ως «φυτού ουρανίου, ουχ εγγείου», του οποίου ο νους κατά τον Σταγειρίτην, είναι το «θειότερον και απαθές μέρος της ψυχής, η έδρα του λογιστικού, του θεμελίου της συλλογιστικής διαδικασίας, δια της οποίας επιτυγχάνεται η επιστημονική προσέγγισις του αληθούς εις τον χώρον του επιστητού. Τούτου ένεκα, τόσον κατά τον Πλάτωνα όσον και κατά τον Αριστοτέλη, το ήθος και η ηθική έκφρασις του ανθρώπου συνάπτεται αρρήκτως μετά της πολιτικής, δηλονότι της εντός της κοινωνίας σχέσεως του Εγώ της υπάρξεως μετά του Εσύ της υπάρξεως του Άλλου, ως του αναγκαίου στοιχείου της συνυπάρξεως τους ανθρώπου, εντός του κοινωνικού και πολιτικού γίγνεσθαι.
Ηθική και πολιτική, πολιτική και ηθική, κατ’ ουσίαν συνυπάρχουν, καθ’ όσον τιθεμένης της μιας συντίθεται και η ετέρα, και τανάπαλιν.

Από τον Ιδιώτη, στον Πολίτη
Robert Pefanis
Από την εμφάνισή μας στη γη, η πορεία του ανθρώπου χαρακτηρίζεται από την σύγκρουση, αλλά και ενίοτε, την αρμονική και δημιουργική συνύπαρξη του ατόμου με το κοινωνικό σύνολο. Η ιστορία βρίθει από γεγονότα όπου η ματαιοδοξία και το προσωπικό συμφέρον, κατέστρεψαν πολιτισμούς. Η τελευταία 20ετία στη χώρα μας είδε την εγκαθίδρυση του ατομικισμού, όπου η επίτευξη του προσωπικού στόχου (υλικού και μη), έβλαψε την κοινωνική συνοχή. Ο ιδιώτης και τα όσα συνεπάγονται, επισκίασαν την ιδέα της συνεργασίας, της αλληλεγγύης και των ηθικών ιδεωδών. Η οικονομική κατάρρευση της χώρας, λειτούργησε ως παράγοντας ενίσχυσης της συλλογικότητας, καθώς ο ανεξέλεγκτος ατομικισμός στοχοποιήθηκε ως αιτία της κρίσης. Θα αναπτυχθούν σκέψεις ενίσχυσης του ρόλου του πολίτη στη σημερινή κοινωνία, καθώς και ιδέες για την οριστική απαγκίστρωση της κοινωνίας από τον ατομικισμό, τον άκρατο υλισμό και την αμάθεια.

Ροδαλή αυταπάτη
Λουκία Πλυτά
Η οικονομική κατάρρευση που ζούμε δεν είναι παρά η φανερή κατάρρευση λανθασμένων αξιών και ιδεών. Ο παγκόσμιος πολιτισμός καταρρέει, γιατί η βάση του είναι η ατομικότητα και ο εγωκεντρισμός. Το εγώ αντικαθιστά το Εμείς. Το Είμαι αντικαθίσταται από το έχω. Βάσεις που διαφθείρουν και διαφθείρονται. Τα θεμέλια του παγκόσμιου πολιτισμού κλονίζονται, διότι η αληθινή ηθική είναι έννοια ξεχασμένη στο χρονοντούλαπο της ιστορίας, έννοια που δεν συμβάλλει στο να μπορεί να υπάρχει υγιής επέκταση και εξέλιξη σε όλα τα επίπεδα. Η συλλογικότητα θυσιάστηκε από την ιδιώτευση και έτσι κυριάρχησε ο διαχωρισμός και η μοναξιά. Οι καρδιές των ανθρώπων έκλεισαν, η εμπιστοσύνη είναι καρφωμένη στον δικό της σταυρό, σκεπασμένη με μαύρο σεντόνι.
Ο έρωτας μαράθηκε. Οι ψυχές σίγησαν. Η ζωή στη Γη μετατράπηκε σε μαρτύριο από τις πράξεις όλων όσων δημιουργήθηκαν να την προστατεύουν. Μια από τις βασικότερες αιτίες του παραλογισμού, ο αθέμιτος ανταγωνισμός. Κάποτε όμως όλα τα παραμύθια έχουν ένα τέλος.
Στο τώρα η ανθρωπότητα χρειάζεται να αναγνωρίσει πως οι άνθρωποι είναι μοιρασμένοι σε δύο κατευθύνσεις :
Σε αυτούς που θέλουν να οδηγηθούν σε ένα καινούργιο τρόπο ζωής, με βάση την δημιουργία θετικών συνθηκών διαβίωσης προς όλους, ισότιμα κατανεμημένη ή σε αυτούς που θέλουν να διατηρήσουν τα παλιά συστήματα αξιών, που βασίζονται στην ανισότητα κάθε μορφής.

Η «ευτέλεια» της φιλοσοφίας ως πρόταση διαχείρισης της οικονομικής κρίσης
Σπύρος Σπιτιέρης – Στέλιος Σπιτιέρης
Στην Νέα Διεθνοποίηση των αναδυόμενων εθνοεπιχειρησιακών οδών και γεωοικονομικών ενεργειακών και ιδεολογικοπολιτικών ζωνών, ως νέα πραγματικότητα, φυσικώ τω νόμω δημιουργούνται και ευδοκιμούν οι συνθήκες ανάδειξης του Νέου. Έρχεται ως νέμεσις στην ύβριν ενός υπερφίαλου και ανάλγητου χρηματοπιστωτικού καπιταλισμού χρέους και βασικού υπευθύνου για την βίαια μεταλλαγή πολλών Ευρωπαϊκών Χωρών και όχι μόνο σε Χώρες επαίτες και παρίες ενός άδηλου και σκοτεινού μέλλοντος.
Η χώρα μας, παρότι ισότιμο μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς σύμπας ο τύπος και τα media ισχυρίζονται, δεν θα βιώσει την Τρίτη Βιομηχανική Επανάσταση και το Πράσινο Marketing. Αντιθέτως, με την επαπειλούμενη μεταβολή μας σε αποικία χρέους παραμένουμε ένυλοι στις συμπληγάδες των εθνοπολιτικών και οικονομικών δυνάμεων που ανατέλλουν..
Επείγει ένας ριζικός επαναπροσδιορισμός, ώστε από την διαχείριση της χρείας να περάσουμε στην κοινωνία της Αληθείας. Στο LSM πιστεύουμε πως η επανασύσταση του εθνικού μας νευρογλωσσικού προγραμματισμού περνάει και πάλι από την γενεαλογία της ιστορικής μας μνήμης. Η πολύμορφη κρίση δύναται να μετατραπεί σε ευφυή ευκαιρία.
Το πρόταγμα μιας Διοραματικής Στρατηγικής για την χώρα μας μπορεί να αναδείξει μία νέα κοινωνικοπολιτική μηχανική, για τον τρόπο του Βίου, ερειδομένη στις καθολικές αξίες της «ευ-τέλειας» της φιλοσοφίας. Η διαχρονικότητα και οικουμενικότητα των αξιών και της ηθικής και η πανηγυρική επαλήθευσή τους από τα τελευταία επιτεύγματα των επιστημών, δύνανται να ενεργοποιήσουν την εντελέχεια του λόγου που φέρομε στην κυτταρική μας μνήμη, σε μία εν τω γίγνεσθαι πορεία τελείωσης.

Η Παγκόσμια Οικονομία και η Ηθική ως Πρόσθετες Παράμετροι στην Επιστήμη της Ατμοσφαιρικής Φυσικοχημείας
Βασίλειος Χ. Παπαδημητρίου - Χριστίνα Σ. Σπιτιέρη
Η ποικιλότροπη ανθρωπογενής παρέμβαση στη Χημική Σύσταση της Ατμόσφαιρας, αποτελεί ένα από τα πλέον εγνωσμένα σύγχρονα προβλήματα και σχετίζεται άμεσα με την Ποιότητα της Ατμόσφαιρας, την Κλιματική Αλλαγή, αλλά και την υγεία και την Ποιότητα διαβίωσης του σύγχρονου κόσμου, με σωρεία οικονομικών και κοινωνικών προεκτάσεων. Ο ρόλος της Επιστήμης της Ατμοσφαιρικής Φυσικοχημείας, στην αντιμετώπιση του εν λόγω προβλήματος και δεδομένης της περιόδου ύφεσης της οικονομίας που διανύουμε, από σημαίνων γίνεται κρίσιμος και καθοριστικός. Η ανάπτυξη της σύγχρονης κοινωνίας είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την ανάπτυξη νέων τεχνολογιών, σύνθεση νέων υλικών και χημικών ενώσεων με συγκεκριμένες φυσικοχημικές και οπτικές ιδιότητες, που συχνά επιτείνουν μείζονα περιβαλλοντικά προβλήματα και την οικονομική δυσχέρεια της κοινωνίας. Ως εκ τούτου, οι νέες οικονομικές συνθήκες και απαιτήσεις του σύγχρονου κόσμου επαναπροσδιορίζουν τον τρόπο δράσης της Επιστημονικής Κοινότητας της Ατμοσφαιρικής Χημείας και καθιστούν πανάκεια την εστίασή της, στην άμεση διασύνδεση της θεμελιώδους με την εφαρμοσμένη έρευνα, με κύριο γνώμονα την προσαρμογή της στις ειδικές οικονομικές συνθήκες της εποχής και τη διασφάλιση της κοινωνικής ηθικής. Συνεπώς, η Επιστήμη της Ατμοσφαιρικής Χημείας επιπρόσθετα της επιζητούμενης ανάπτυξης του κλάδου και της μακροπρόθεσμης πρόληψης της κοινωνίας, που έχει συνδράμει σημαντικά στη χάραξη πολιτικών καλείται να αποκτήσει έναν χαρακτήρα αυξημένης αμεσότητας και να σχεδιάσει νέες “ευφυείς” τεχνολογίες, που θα καλύπτουν απλές καθημερινές ανάγκες, όπως θέρμανση, ύδρευση, άρδευση και διάθεση ενέργειας, καθώς το δυσθεώρητο κόστος των βασικών ανωτέρω αγαθών οδηγεί την κοινωνία σε βραχυπρόθεσμες, αδόκιμες λύσεις, με σημαντικές επιπτώσεις, τόσο στην Ποιότητα της Ατμόσφαιρας και το Περιβάλλον, όσο και την υγεία και την καθημερινή ποιότητα διαβίωσης του μέσου πολίτη των αναπτυσσόμενων και αναπτυγμένων κρατών.






Αγορά χρυσού
Richard Witt
Σύμπτωμα, εδώ και 6-7 χρόνια, της δύσκολης οικονομικής κατάστασης, τόσο της Ε.Ε. γενικά, όσο των Βαλκανικών αστικών κέντρων χωρών, μεταξύ των οποίων και η Αθήνα, αποτελεί η όλο και πιο εμφανής λειτουργία, στους κεντρικούς δρόμους των πρωτευουσών των τελευταίων, και προπαντός της Αθήνας, μικρών «εχέμυθων» μαγαζιών με την επιγραφή «Αγορά Χρυσού». Τα τελευταία έχουν σαν σκοπό την προσέλκυση του, τις περισσότερες φορές, οικονομικά στενοχωρημένο πολίτη και την μετρητοίς απόκτηση, κατόπιν μιας εκτίμησης, οικογενειακών αντικειμένων από πολύτιμο μέταλλο. Τα αγορασθέντα μπορούν, σπανίως, να εκτεθούν στην βιτρίνα ως εμπορεύσιμα είδη • πολύ πιο συχνά περνάνε στα χέρια του σκοτεινού ιδιοκτήτη του μαγαζιού, ο οποίος βρίσκεται σε απόσταση, κατά κανόνα σε ξένη χώρα, είτε ως εμπορεύσιμα είδη ή ως πρώτη ύλη στερημένη αισθητικής αξίας. Η δουλειά του καταστηματάρχη-εκτιμητή διαφέρει από εκείνες του παραδοσιακού ενεχυροδανειστή και του τοκογλύφου, με την έννοια ότι ο πωλητής δεν έχει, ακόμη κι αν του βελτιωθεί η οικονομική κατάσταση, την εθιμική δυνατότητα να ξαναγοράσει τα δικά του κειμήλια. Το εμπόριο «αγοράς χρυσού» δημιουργεί προβληματισμούς κάπως παρόμοιους με τον τζόγο, πέραν τούτου δε λειτουργεί σε μικρογραφία της απώλειας της υλικής και της άυλης πολιτιστικής κληρονομίας της χώρας.






ΣΥΝΕΔΡΟΙ – E-MAILS

1. M. ARISTOVA, ΝΟΜΙΚΟΣ - Διπλωματούχος Master Διεθνών Σχέσεων UINDY, ΥΠ. ΔΙΔΑΚΤΩΡ Νομικής Σχολής ΕΚΠΑ, marina.aristova@gmail.com
2. Κ. ΓΟΓΓΑΚΗ, Επίκουρη Καθηγήτρια Φιλοσοφίας του Αθλητισμού, Σχολή Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού, Εθνικό & Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, kgogaki@phed.uoa.gr
3. Α. ΔΕΛΗΓΙΩΡΓΗ, ομ. ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ, deligiorgia@gmail.com
4. Ν. ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ, ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ Μ. ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ- ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ
5. G. GUTENSCWAGER, ομ. ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ WASHINGTON UNIVERSITY, g.gutenschwager@gmail.com
6. Κ. ΚΑΛΑΧΑΝΗΣ, ΔΙΔΑΚΤΩΡ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ, ΕΠΙΣΤ. ΣΥΝΕΡΓΑΤΗΣ, ΤΜΗΜΑ ΦΥΣΙΚΗΣ, ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ kkalachan@phys.uoa.gr
7. Δ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Καθηγητής Αναλογιστικής, Τμήμα Μαθηματικών, Πανεπιστήμιο Αιγαίου, konstant@aegean.gr
8. Κ. ΚΩΣΤΑΚΗ, ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ-ΠΟΙΗΤΡΙΑ-ΜΕΛΟΣ ΤΟΥ ΟΜΙΛΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ UNESCO ΤΕΧΝΗΣ, ΛΟΓΟΥ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ, katerina.kostaki@gmail.com
9. Α. ΛΑΖΟΥ, ΛΕΚΤΩΡ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΙΑΣ, ΤΜΗΜΑ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ-ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗΣ-ΨΥΧΟΛΟΓΙΑΣ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ, ΕΡΕΥΝΗΤΡΙΑ ΘΕΑΤΡΟΥ ΚΑΙ ΑΡΧΑΙΑΣ ΟΡΧΗΣΗΣ, lazou2011.ancientorchesis@gmail.com

10. ΣΠ. ΜΑΛΛΙΟΣ, ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΣ – ΕΡΕΥΝΗΤΗΣ, sp.mallios@outlook.com

11. Α. ΜΑΝΟΣ, ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ ΔΗΜΟΚΡΙΤΕΙΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΘΡΑΚΗΣ, platonicusman@yahoo.gr

12. Ε. ΜΑΡΑΓΓΙΑΝΟΥ, ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ, ΤΜΗΜΑ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ-ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗΣ-ΨΥΧΟΛΟΓΙΑΣ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ, emar317@ppp.uoa.gr

13. Γ. ΜΑΡΔΑΣ, Διδακτικό προσωπικό ΕΣΔΔΑ και μεταπτυχιακού προγράμματος Πανεπιστημίου Μακεδονίας, gdmardas@yahoo.gr

14. Ι. ΜΑΣΤΟΡΑ, ΔΙΔΑΚΤΩΡ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ - ΕΠΙΣΤ. ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΣ ΤΕΙ ΑΘΗΝΩΝ, imastora@teiath.gr

15. Ε. ΜΙΚΡΟΓΙΑΝΝΑΚΗΣ, ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ, ΤΜΗΜΑ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑΣ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ, Τ. ΚΟΣΜΗΤΩΡ ΤΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ, thmikro@phil.uoa.gr

16. Ξ. ΜΟΥΣΑΣ, ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΦΥΣΙΚΗΣ ΔΙΑΣΤΗΜΑΤΟΣ, ΤΜΗΜΑ ΦΥΣΙΚΗΣ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ, xmoussas@phys.uoa.gr

17. Ε. ΜΟΥΤΣΟΠΟΥΛΟΣ, ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ, ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΟΣ
18. Κ. ΝΙΑΡΧΟΣ, ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ, ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ, ΤΜΗΜΑ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ – ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗΣ - ΨΥΧΟΛΟΓΙΑΣ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ, cgniarchos@ppp.uoa.gr

19. Π. ΝΙΑΡΧΟΣ, ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΙΑΚΗΣ ΑΣΤΡΟΦΥΣΙΚΗΣ, ΤΜΗΜΑ ΦΥΣΙΚΗΣ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ, pniarcho@phys.uoa.gr

20. Ε. ΜΠΙΤΣΑΚΗΣ, ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, ebitsakis@gmail.com

21. B. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ, ΔΙΔΑΚΤΩΡ ΧΗΜΕΙΑΣ, ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΟ ΔΙΔΑΚΤΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ (Ε.ΔΙ.Π.), ΤΜΗΜΑ ΧΗΜΕΙΑΣ, ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΡΗΤΗΣ bpapadim@chemistry.uoc.gr
22. Ρ. ΠΕΦΑΝΗΣ, ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΟΛΟΓΟΣ - ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΜΜΕ City Unity College, pefanisr@gmail.com
23. Λ. ΠΛΥΤΑ, ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ lousiplita@gmail.com
24. ΣΠ. ΣΠΙΤΙΕΡΗΣ, ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ, SENIOR FELLOW TRINITY COLLEGE - USA UNIVERSITΥ FOUNDER : LSM- Life Sources Management -spitierispostdoctoral@yahoo.gr
25. ΣΤ. ΣΠΙΤΙΕΡΗΣ, ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ, Regional Dean Appointment – GREECE Moreno Valley, California, TRINITY COLLEGE - USA UNIVERSITY FOUNDER : LSM- Life Sources Management - spitierispostdoctoral@yahoo.gr
26. Χ. ΣΠΙΤΙΕΡΗ, ΦΥΣΙΚΟΣ, MSc. ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ ΚΑΙ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ ΥΛΙΚΩΝ, ΥΠΟΨΗΦΙΑ ΔΙΔΑΚΤΩΡ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΧΗΜΕΙΑΣ, ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΡΗΤΗΣ spitieri@iesl.forth.gr
27. R. WITT, Καθηγητής Αρχαίου Ελληνικού Πολιτισμού, Βρετανικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο, wittsend@gmail.com



Η επόμενη διοργάνωση του 2ου Διεθνούς Φιλοσοφικού Φόρουμ:
22 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ
ΜΟΥΣΙΚΗ, ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΗ ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΚΑΙ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ
ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΑ ΒΟΥΛΗ ΚΑΙ ΠΑΛΙ

Η συμμετοχή σας καλοδεχούμενη……………

ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ
1. ΜΕΜΗ ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΥ
2. ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΟΥΤΟΣ, gvoutos@gmail.com
3. ΛΑΥΡΕΝΤΙΑ ΛΙΝΑΡΔΟΥ
4. ΘΕΟΧΑΡΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
5. ΛΟΥΚΙΑ ΠΛΥΤΑ, lousiplita@gmail.com



Υπό την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού, Παιδείας και Θρησκευμάτων, και τη στήριξη του Δήμου Αθηναίων. Με την υποστήριξη της LSM SYSTEMS.GR MANAGEMENT&ARTS http://www.lsmsystems.gr/

Το κόστος συμμετοχής για τους συμμετέχοντες ομιλητές ειναι 30Ε. Εξαιρούνται τα μέλη του Διεθνούς Πολιτιστικού Κέντρου "Αναδρασις' και τα μέλη της επιτροπής συντονισμού του συνεδρίου.
Η παροχή βεβαίωσης παρακολούθησης κοστίζει 10 Ευρώ και 5 Ευρώ για φοιτητές και ανέργους.



Τηλέφωνο Επικοινωνίας :6947506885 (Ηλίας Δεμιρτζόγλου)
E-mail: PRESIDENT.ANADRASIS@YAHOO.GR
hlias.dem@gmail.com

Πληροφορίες για το Κτίριο του Εθνικού Ιστορικού Μουσείου (Μέγαρο Παλαιάς Βουλής) :


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου