Κυριακή 18 Μαΐου 2014

Φόβος



Γράφει ο Γιώργος Αναγνωστάκης
Μαΐου 17, 2014



Ο φόβος είναι τεράστιο όπλο στα χέρια αυτού που ξέρει να τον χειρίζεται.Πρακτικές που τις έχουμε δεί να εφαρμόζονται σε πολλές περιπτώσεις όπου αποφάσεις η επιλογές των ανθρώπων ακόμα και των δικών μας,παράδειγμα η μαεστρία της μάνας στη καλλιέργεια φόβου είναι αξεπέραστη,τείνουν να υπερβούν τα όρια που έχουν θέσει.
Μαθαίνει λοιπόν κανείς πως είναι εξαιρετικά ευνοημένος για ότι έχει και θα πρέπει αυτό με κάθε τρόπο να το προστατέψει από περιπέτειες που ενδεχομένως θα έφερνε μια δική του διεκδίκηση επιθυμία.Ένα μίγμα φόβου στέρησης που σταδιακά μετατρέπεται σε καθημερινή δόση καταστολής των δικών σου και άρα πραγματικών σου αναγκών.
Μαθαίνεις ότι το δικό σου αυτοκινητάκι είναι πολύ καλύτερο από του πλουσιόπαιδου δίπλα και η δουλίτσα σου πολύ καλή για σένα,άλλοι πρέπει να είναι τα αφεντικά,μαθαίνεις να σηκώνεσαι αμέσως μόλις φανεί στον ορίζοντα παπάς,δήμαρχος,πολιτικός,το αφεντικό σου και πάει λέγοντας…
Οργανώνεται η ζωή σου με βάση το δικό τους σχέδιο,τη ζεις από ανεκτικότητα δική σου και από φόβο που σταγόνα σταγόνα αντικατέστησε το αίμα στις φλέβες σου τόσα χρόνια.
Δεν συμμετέχω,δεν προεξέχω,δεν τραγουδώ ποτέ γιατί είμαι παράφωνος και θα χαλάσω τη αρμονία τους;μας;χα!μου πιά έγινε μου.
Ζεις λοιπόν στο περίπου μέσα σε σαφώς καθορισμένα όρια ελευθερίας και περιοριστικής δημοκρατίας,Έρχεται η ριμάδα η στιγμή που κοιτάς τον καθρέπτη και σου λέει καλημέρα ένας άλλος.Οτι σε μάθανε είναι ξένο είναι ψέματα αυτή δεν είναι η πανέμορφη γυναίκα μου,αυτό δεν είναι το πανέμορφο σπίτι μου ούτε αυτή είναι δουλίτσα μου Talking Heads,οι,παλιοί ξέρετε οι καινούριοι φροντίστε να μάθετε άμεσα.
Κοίτα γύρω σου,τι έγινε πώς έγινες ξυπνάς λίγο από την αφασία;αντέχεις κι άλλο;χρωστάς πια το ξέρεις;εσύ ο νοικοκύρης που κάθε λογαριασμός πληρωνόταν από την πρώτη μέρα.Δε βγαίνεις έξω από το σπίτι σου παρά μόνο για ψώνια στο σούπερ μαρκετ,κάτι από Romero θυμίζει αυτό έγινες ζόμπι της ζωής που ζούσες.Φάρμακα αλήθεια ασφάλιση έχεις;αν όχι δεν πειράζει απλά θα πεθάνεις για το καλό σου Μηλιωκας,μόνο κοίτα να τους στηρίζεις μέχρις τελευταίας σταγόνας του αίματός σου,αλλά είπαμε δεν έχεις αίμα πια στις φλέβες σου,έχεις φόβο.Φόβο μη χάσεις το σπίτι που ακόμα πληρώνεις μη χάσεις τη δουλειά που ακόμα να σε πληρώσουν φόβο για το πετρέλαιο θέρμανσης που πάλι δεν θα βάλεις,φόβο για τη χολή που σου είπαν να βγάλεις αλλά ασφάλεια δεν έχεις,φόβο μη σε δούμε στο κοινωνικό παντοπωλείο γενικά φοφοβάσαι μη χεσω😊
Θα σπάσεις τη παράδοση τόσων χρόνων φόβου εσύ;Δεξιός από παράδοση ΠΑΣΟΚ απο τότε με τον Αντρέα σου έμεινε και η τζιπούρα παρέα με τη ημιτελή μεζονέτα αγκαλιά να σου θυμίζουν την πρώτη φορά που νόμιζες πως είσαι πια και εσύ μέτοχος,ουπς κακιά λέξη ξύνει πληγές,του ονείρου τους που νόμιζες δικό σου πια.
Αυτοί λοιπόν που σου καλλιέργησαν τον φόβο τόσα χρόνια σε φέρανε στο σημείο να ζεις τον εφιάλτη σου,βάλανε γραβάτα και κόλλησαν τη μούρη τους σε γυαλιστερά χαρτιά και σού ζητούν να τους στηρίξεις ,για το καλό σου, ακόμα μία φορά. Εσύ τι λες; ναι ;


http://geo61.wordpress.com/?blogsub=confirmed#subscribe-blog

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου