Προσπαθούμε για το καλύτερο : εντοπίζουμε κακές μας εσώτερες συνήθειες
Οι πιο κακές μας συνήθειες έχουν να κάνουν με σκέψεις ή συναισθηματικές καταστάσεις που κάποια στιγμή δημιουργούνται ως απόκριση σε κάποιες πιεστικές εμπειρίες μας και δυστυχώς μετά εδραιώνονται. Παρόλο που τις δημιουργήσαμε αμυντικά, για να προστατευτούμε από κάτι που κάποτε θεωρήσαμε ότι μας απειλούσε, τις περισσότερες φορές μας παγιδεύουν σε μια διαστρεβλωμένη εκδοχή της πραγματικότητας και ούτε που το καταλαβαίνουμε πώς ενεργοποιούνται τόσο αυτόματα πώς μας κυβερνούν και πόσο μας σαμποτάρουν.
Έχω μια λίστα με τις κυριότερες:
1) το παρελθόν εναντίον μου
Εδώ πιστεύω ότι το μέλλον μου θα καθοδηγείται από το παρελθόν μου. Το πιστεύω τόσο που σχεδόν το κάνω να επαληθεύει.
2) Ανώφελες συγκρίσεις
Κάνω συγκρίσεις για να στραφώ εναντίον μου και να φέρω την καταστροφή υποβαθμίζοντας τον εαυτό μου.
3) Ξέρω τι σκέφτονται
Φτιάχνω σενάρια για το τι γίνεται στο παρασκήνιο, τι νομίζω ότι σκέφτονται οι άλλοι για μένα και ψάχνω επιλεκτικές αποδείξεις που αγνοούν την πραγματικότητα σε όλη της την ακεραιότητα και μονομερώς αποδεικνύουν τα σενάριά μου.
4) Αυτά τα ‘πρέπει’
Τα ΄πρέπει΄ μου έχουν στο χάρτη τους μια μακρινή ‘ιδεοχώρα’ που όσο πλησιάζω μετατοπίζεται, έναν εαυτό τόσο τέλειο που όσο και να τεντωθώ δεν τον φθάνω. Τι εναλλακτική να υπάρχει άραγε πέρα από το μακρινό τέλειο που να είναι πιο απτό για τις ρεαλιστικές μου δυνατότητες ;
5) Το κακό στο κατώφλι
Πάντα περιμένω το χειρότερο να συμβεί…
6) Διχοτομώντας ….
Όλα τα βλέπω άσπρα ή μαύρα χωρίς ενδιάμεσες αποχρώσεις. Όλους τους βλέπω καλούς ή κακούς αγνοώντας ότι οι άνθρωποι είναι πιο πολυσύνθετοι.
7) Αναπόφευκτες παρορμήσεις
Τα συναισθήματά μου είναι αποτέλεσμα των σκέψεων μου και όχι αόρατοι και απρόβλεπτοι εισβολείς . Σχεδόν πάντα εγώ δημιουργώ τα συναισθήματά μου καθώς σκέφτομαι.
Αγγελική Αρβανιτοπούλου
Clinical Psychology Ms
Harvard edx
Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας
Αγγελική Αρβανιτοπούλου
23 Σεπτεμβρίου στις 1:20 μ.μ. ·
Εδώ πιστεύω ότι το μέλλον μου θα καθοδηγείται από το παρελθόν μου. Το πιστεύω τόσο που σχεδόν το κάνω να επαληθεύει.
2) Ανώφελες συγκρίσεις
Κάνω συγκρίσεις για να στραφώ εναντίον μου και να φέρω την καταστροφή υποβαθμίζοντας τον εαυτό μου.
3) Ξέρω τι σκέφτονται
Φτιάχνω σενάρια για το τι γίνεται στο παρασκήνιο, τι νομίζω ότι σκέφτονται οι άλλοι για μένα και ψάχνω επιλεκτικές αποδείξεις που αγνοούν την πραγματικότητα σε όλη της την ακεραιότητα και μονομερώς αποδεικνύουν τα σενάριά μου.
4) Αυτά τα ‘πρέπει’
Τα ΄πρέπει΄ μου έχουν στο χάρτη τους μια μακρινή ‘ιδεοχώρα’ που όσο πλησιάζω μετατοπίζεται, έναν εαυτό τόσο τέλειο που όσο και να τεντωθώ δεν τον φθάνω. Τι εναλλακτική να υπάρχει άραγε πέρα από το μακρινό τέλειο που να είναι πιο απτό για τις ρεαλιστικές μου δυνατότητες ;
5) Το κακό στο κατώφλι
Πάντα περιμένω το χειρότερο να συμβεί…
6) Διχοτομώντας ….
Όλα τα βλέπω άσπρα ή μαύρα χωρίς ενδιάμεσες αποχρώσεις. Όλους τους βλέπω καλούς ή κακούς αγνοώντας ότι οι άνθρωποι είναι πιο πολυσύνθετοι.
7) Αναπόφευκτες παρορμήσεις
Τα συναισθήματά μου είναι αποτέλεσμα των σκέψεων μου και όχι αόρατοι και απρόβλεπτοι εισβολείς . Σχεδόν πάντα εγώ δημιουργώ τα συναισθήματά μου καθώς σκέφτομαι.
Αγγελική Αρβανιτοπούλου
Clinical Psychology Ms
Harvard edx
Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας
Αγγελική Αρβανιτοπούλου
23 Σεπτεμβρίου στις 1:20 μ.μ. ·
πολλές φορές, νομίζει κάποιος ότι είναι μάταιο να προσπαθεί, όταν περιμένει συγκεκριμένα πράγματα
ΑπάντησηΔιαγραφήμε τα εργαλεία αυτογνωσίας διαχειριζόμαστε τα προκύπτοντα και τα βελτιώνουμε στα όρια του εφικτού
με την αυτοπαρατήρηση η πραγματικότητά μας γίνεται όσο καλύτερη μπορεί να γίνει