"Τι κοινό έχει η μονογαμία με τo συναισθηματικό δέσιμο στο DNA μας;" από την Αγγελική Αρβανιτοπούλου

Τι κοινό έχει η μονογαμία με τo συναισθηματικό δέσιμο στο DNA μας;

Οι έρευνες ξεκίνησαν μελετώντας την κοινωνική και σεξουαλική ζωή των θηλαστικών με σκοπό να συσχετίσουν την βιοχημεία με συγκεκριμένες συμπεριφορές. Η Sue Carter σε αλλεπάλληλες έρευνες μαζί με την επιστημονική της ομάδα βρήκε λοιπόν ότι η οξυτοκίνη αυξάνει τις μονογαμικές τάσεις στα θηλαστικά σε βαθμό που όσο περισσότεροι υποδοχείς οξυτοκίνης υπάρχουν σε κάποιο θηλαστικό, τόσες περισσότερες μονογαμικές συμπεριφορές έχει.

Η οξυτοκίνη είναι ένα νευροπεπτίδιο, κυκλοφορεί όχι μόνο στις εγκεφαλικές δομές και δικτυώσεις αλλά και στο αίμα μας επηρεάζοντας ζωτικά όργανα του περιφερειακού νευρικού συστήματος. Το συγκεκριμένο νευροπεπτίδιο έχει συσχετιστεί συμπερασματικά και εμπεριστατωμένα με τις συμπεριφορές αφοσίωσης, φροντίδας, εμπιστοσύνης και γενναιοδωρίας. Όχι τυχαία, ο Kosfied (2005) επικεφαλής στις έρευνες σχετικά με την αλτρουιστική δράση της οξυτοκίνης διαπίστωσε ότι στα άτομα του πειράματος που τους είχε χορηγηθεί οξυτοκίνη με ρινικό σπρέυ παρατηρήθηκε ότι είχαν την τάση να δίνουν πιο πρόθυμα τα χρήματα τους σε σχέση με την ομάδα ελέγχου όπου δεν είχε χορηγηθεί οξυτοκίνη.
Και όχι μόνο. Η Shelley Taylor, διακεκριμένη στο χώρο της Νευροψυχολογίας, απέδειξε ότι υψηλά ποσοστά οξυτοκίνης βοηθούν στην μείωση των ορμονών άγχους όπως η κορτιζόλη, απαλύνουν την καρδιοαγγειακή απόκριση στο έντονο στρες, και μειώνουν τις αρνητικές αντιδράσεις των αμυγδαλών σε συναισθηματικά ερεθίσματα.

Πώς το βοηθάμε; Ενώ πρόσφατες έρευνες έδειξαν ότι είναι και κληρονομικό το θέμα της οξυτοκίνης (η Serena Status επικεντρώνεται σε ένα γονίδιο στο 3ο χρωμόσωμα που σχετίζεται με τα επίπεδα οξυτοκίνης και προβλέπει χαρακτηριστικά συμπεριφορών όπως είναι η εμπιστοσύνη, η κοινωνική υποστήριξη, η γονεική ευαισθησία) το ευχάριστο είναι ότι μπορούμε να κάνουμε πολλά για να αυξήσουμε τον περίφημο αυτό νευρορυθμιστή μας. Συγκεκριμένα, η Ruth Feldman οδήγησε τις έρευνες ένα βήμα παραπέρα όπου αναπάντεχα διαπιστώθηκε ότι η αύξηση της οξυτοκίνης είναι μεταδοτική, όσο πιο πολύ συμμετέχουμε σε κοινωνική επαφή φροντίδας και όσο πιο πολύ συνδεόμαστε συναισθηματικά με τους συνανθρώπους μας τόσο περισσότερο την παράγουμε και παροτρύνουμε τους άλλους να την αυξήσουν και αυτοί.

Αγγελική Αρβανιτοπούλου
Clinical Psychology Ms
Harvard edx
Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας

30 Σεπτεμβρίου στις 8:35 π.μ. ·